Een na laatste dag

Woendag 3 oktober 2012
Twee keer 5 maanden vrij om met onze eigen boot in de Middellandse zee te gaan zeilen. De eerste 5 maanden zitten er bijna op, ik schrijf dit verhaal op de een na laatste dag. Vandaag een “rust”dag, morgen reizen we af naar Athene om vervolgens terug te vliegen naar Nederland.
De tijd is voor ons omgevlogen, een groot avontuur, wij hebben zo veel gezien en meegemaakt, dit kun je niet verwoorden, vertellen of met foto’s laten zien je moet het gewoon zelf meegemaakt hebben.
Het woord “zeilen” in de Middeandse zee kun je beter veranderen in varen, wij hebben mooie zeildagen gehad maar nog meer zeer mooie motordagen.
Het leven op een boot is in een woord grandioos, de vrijheid en het liggen in rustige baaien en levendige havens. Wij hadden niet verwacht dat dit zou snel zou wennen. Ook het niet werken went snel. Wij hadden dan ook niet het idee dat wij vrij waren of vakantie hadden, het was zo natuurlijk.
Wat hebben we gemist? Wat we in ieder geval niet hebben gemist is ons huis, het werk, de snackbar en het nieuws. Van het EK voetbal, de Olympische spelen, de Tour de Frans en de verkiezingen hebben we weinig tot niets van mee gekregen.
Familie, vrienden en collega’s hebben we wel gemist we waren dan ook blij met jullie reacties.

Wij zijn het avontuur gestart in Muiderzand, daar is de boot op transport gezet om vervolgens twee dage later in Slovenië aan te komen.
Slovenië, een prachtig land om te starten, wij hebben hier de boot zeilklaar gemaakt en vervolgens een aantal dagen verwaaid gelegen omdat de beruchte bora (storm) aanwezig was.
Ik zelf dacht dat Slovenië een achtergebleven gebied zou zijn, niets van dit is waar, een modern land met vriendelijke mensen.

Ingeklaard in Umag Kroatië. Kroatië is een mooi land om te zeilen en om met de auto door heen te trekken. Vriendelijke mensen, het levensonderhoud is hier gelijk en op bepaalde plaatsten goedkoper dan bij ons. Wij hebben hier niet veel privé boten gezien, twee keer Nederlanders ontmoet. Dit komt mede omdat de grote ACI havens, stadshavens, mooring plaatsen verschrikkelijk duur zijn. Zelfs voor het ankeren moet je betalen.
Het drinkwater was hier wel geschikt voor consumptie. Wij hebben hier voor de tweede keer kennis gemaakt met de bora storm, en omdat wij die dag in de haven lagen te beuken hebben we besloten de volgende dag ondanks de storm toch verder te trekken. Maar gelukkig wind mee, een stukje Genua uit en een snelheid van 9 knopen op de GPS.

Piet is Cavtat opgestapt om ons te vergezellen met de oversteken.
De oversteek van Kroatië naar Italië was een nieuwe uitdaging, 18 uur achter elkaar op het water begeleid door vele dolfijnen. Het zuiden van Italië vonden wij armmoedig, Brindisi heeft een mooie haven maar de stad vonden wij niet de moeite waard.

Van Italië naar Griekenland, de eerste stop was Corfu, daar hebben we Piet verwisseld voor mijn schoonzusje Astrid.
Griekenland is het land voor de watersporter, veel mooie eilanden en ook het vaste land mag er zijn. Er zijn wel verschillen met het varen van een charter of privé boot. Met een privé boot moet je je melden in iedere haven bij de havenpolitie en dan moet er ook vaak liggeld worden betaald. Het levensonderhoud in Griekenland is veel duurder dan bij ons, mede door de 23% BTW. Wij waren wel verbaasd hoeveel privé boten er rond varen, wij konden hierdoor het Engels, Duits, Frans, Noors, Fins, Russies, Pools en Italiaans weer ophalen.
Wij werden ook vaak in het Frans aangesproken, de Nederlandse vlag is hier vreemd.
De boot staat nu voor 7 maanden op de kant in het plaatje Koilida bij een professionele shipyard. De bok waar de boot op staat heeft maar liefs 10 steunpunten.

En dan onze boot, daar zijn we erg gelukkig mee. Voordat we weg zijn gegaan zijn we nog wezen kijken naar grotere boten, Gelukkig hebben we toen besloten om geen groter schip aan te schaffen. Het merendeel van de privé boten hebben een lengte tussen de 11 en 12.50 meter. Je leeft de meeste tijd van de dag buiten in je kuip, alleen voor koken en slapen ga je naar beneden. De diepgang van 1.95 meter heeft ons wel enkele keren doen besluiten om bepaalde havens te mijden, met 1.60 meter of minder heb je meer speelruimte.
Voordat we op pad gingen hebben we een aantal modificaties aangebracht waaronder 50 meter ankerketting, met onze eerste ervaring zijn we er achter gekomen dat dit beter 100 meter had kunnen zijn.
En dan de stroomvoorziening aan boord, we hebben een zonnepaneel geplaatst, de grootste verbruiker is de koelkast, alleen heb ik iets over het hoofd gezien, in Nederland is het temperatuur verschil van binnen in de boot en de koelkast veel lager dan in het zuiden. Je kunt wel na gaan als het zeewater 33 graden is en de zon staat op je boot te schijnen dat is het in de boot 40 graden plus, je koelkast maakt dan ook overuren. We gaan dan ook voor de volgende periode meerdere panelen plaatsen.
Voor de rest hebben gelukkig weinig problemen gehad, een keer een lekende brandstoffilter en een vreemd geluid makende drinkwaterpomp, maar dit is vanzelf weer goed gekomen.

En dan het laatste onderwerp, de relatie test. Vijf maanden op elkaar lip in een kleine ruimte met geen privacy. Ook wij hebben om in scheeptermen te blijven “aanvaringen” gehad. Maar voor jullie informatie, we gaan niet uit elkaar en gaan volgend jaar weer gewoon het tweede avontuur aan.

Tot slot het weer, vijf maanden varen, twee dagen regen en drie regenbuien niet slecht dus.